Aankomst in Christchurch

Oké, ik geef het maar meteen toe: ik was te optimistisch! Die vlucht was lang, heel erg lang! Van Dubai naar Sydney was ruim 14 uur zitten. Een uurtje er uit, opnieuw in de rij de handbagage check en dan weer bij de gate en dan nog 3 uur zitten voor de laatste stuk van de vlucht naar Christchurch.

We hebben nog een goede daad verricht door een oudere Duitse dame onder onze hoede te nemen die haar groep kwijt was. Ze sprak slecht Engels, was de verkeerde kant op gestuurd en snapte er helemaal niks meer van. 

Maar goed, heel veel zitten dus, op de middelste 2 stoelen van de 4 in het midden, dus geen raam en geen gangpad. Oh ja het was een Boeing 380, zo eentje met 2 verdiepingen, grappig.

De service aan boord was nog steeds prima, al gaan alle vliegtuigmaaltijden op elkaar lijken en is er een grens aan hoeveel films je achter elkaar kunt kijken.

In Christchurch was het lekker weer, 21 graden. Echt iedereen is heel aardig en behulpzaam, zelfs de douane. Het was net het programma Border Security: Chinezen met koffers vol eten. Willem had zijn wandelschoenen keurig schoongemaakt en mijn stroopwafels werden ook ongevaarlijk verklaard.

Voor we het wisten stonden we buiten met onze koffers, hadden we een shuttle geregeld en kwamen we aan bij onze B&B: Lilac Rose.

Mooi, knus, prachtige rozentuin, vriendelijke ontvangst met thee en een cakeje, heerlijke douche en een heel groot lekker bed! Nadat we bij de plaatselijke Chinees ons buikje vol gegeten hebben duiken we nu dat bedje maar eens in. We zijn tenslotte al zo'n 48 uur op.

Morgen gaan we Christchurch wel verkennen