De TranzAlpine naar de westkust

Het bleef vannacht nog lang warm, slecht geslapen dus. Bovendien moesten we vroeg op, inpakken en met de taxi naar het treinstation waar om 8.15u de TranzAlpine trein zou vertekken. Het was zo vroeg al 24 graden, maar Dennis, onze host, vertelde nog even dat de kans op regen aan de westkust de komende dagen 100% is en de temperatuur een stuk lager.

De TranzAlpine is een trein die ons in 5 uur van de oostkust naar de westkust gaat brengen via een prachtige route door de Southern Alps over Arthur's Pass. Luxe stoelen, grote panoramaramen, een openlucht rijtuig en via een koptelefoon kon je meer informatie horen over de omgeving. Je zag het landschap steeds weer veranderen, van vlaktes met bruin gras, naar rotsachtige kloven met watervallen, naar een hoogvlakte met  hoge bergen en laaghangende wolken. Steeds meer wolken en op het hoogste punt: regen, vanaf dat moment regende het flink door en zagen we niet meer zo veel. Toch was het een indrukwekkende treinreis die niet in foto's te vangen is.

We hebben veel geluk vandaag, bij aankomst in Greymouth is het droog. We krijgen een upgrade van de huurauto naar ern SUV en rijden nu dus rond in een gloednieuwe Holden Equinox. De voorspelde regen blijft beperkt tot wat gemiezer af en toe. Ons huisje met uitzicht op zee is schattig. We doen boodschappen en verkennen het stadje. Ik heb net het boek The Luminaries uit, dat verhaal speelt zich hier af tijdens de goudkoorts rond 1865. Dan kijk je net even anders naar zo'n stadje.

Het stelt niet zo veel voor, toch geldt dit als een grotere plaats en moeten we hier inkopen doen voor de komende dagen want supermarkten komen we niet meer tegen!

We improviseren een maaltje van pasta met saus en groenten. De zonsondergang is niet echt goed te zien vanwege de wolken, we hadden graag de zon in de Tasmanzee zien zakken. Maar de avond heeft nog 1 verrassing in petto: als het helemaal donker is kunnen we aan de overkant van de weg in het bos op zoek naar gloeiwormen. Dus, zaklamp mee en op avontuur!