Kaitaia

Tijd om naar onze laatste bestemming te gaan. Raar idee, dat betekent dat onze reis op z'n einde loopt. Maar zo ver is het nog niet, we hebben nog wel een paar dagen.

We verlaten Tutukaka en gaan eerst een wandeling in de buurt doen, want door het weer van eergisteren is dat er niet van gekomen. Vandaag is het bewolkt maar al een graad of 20 om 10 uur 's morgens. Dus al na een paar kilometer stoppen we bij Whale Bay en wandelen over de kliftop en een steil pad naar het strand. Het is vloed dus het strand is maar smal maar het uitzicht is mooi. 

We hebben de korte wandeling genomen omdat sinds de grottentocht mijn voet een beetje opspeelt. We hebben daarna in Auckland ook zoveel gelopen dat mijn teen een beetje overbelast is. Beetje rustig aan dus.

We hebben ook een beetje ruzie met ons navigatiesysteem dat om een of andere reden wil dat we met een hele grote boog terug naar het zuiden rijden voor we naar het noorden gaan. We rijden binnendoor met DorienDorien en de kaart als navigatie ipv TomTom. Onze route blijkt 10 minuten langer te zijn maar heel veel kilometers korter.

De weggetje zijn smal en kronkelig. Je mag hier op zo'n State Highway officieel 100km/uur maar er is geen middenberm en de wegen zijn smal. Afhankelijk van de route rijd je dus vaak niet harder dan gemiddeld zo'n 60km/uur.

We stoppen nog even in Kawakawa (ja, die plaatsnamen!). Daar heeft de Oostenrijkse kunstenaar Hundertwasser gewoond gedurende de laatste jaren van zijn leven. Hij staat bekend om zijn gebouwen met organische vormen en veel kleur. We hebben onder andere in Wenen gebouwen gezien die hij ontworpen heeft. Hij heeft hier het openbare toilet ontworpen en mensen rijden kilometers om om dat te zien. Het is ook een raar gezicht. Als we het stadje inrijden komen we midden op de doorgaande hoofdstraat ineens een klein toeristentreintje tegen. Iedereen aan de kant staat te zwaaien.

Nadat we het toilet hebben bekeken en in mijn koffiebehoefte hebben voorzien rijden we door naar Kaitaia. Daar wonen mijn neef Erik en zijn man Ian. Erik is aan het werk in Auckland, die komt morgen pas terug. We worden hartelijk begroet door Ian en krijgen meteen een rondleiding door hun gezellige huis. Wij mogen in de cabin in de tuin slapen, een klein minihuisje eigenlijk, wat een luxe.

De rest van de dag brengen we door kletsend met Ian want we hebben veel gezamenlijke interesses, onder andere op werkgebied. Voor we het weten is het al heel laat en Ian moet morgen gewoon werken. Wij gaan dan alleen op pad, naar de Bay of Islands